 Esther: Stage in Bolivia

Esther "spreekt" haar dagboeklezers toe over haar aanstaande projectwerkzaamheden in Bolivia

• ...verder voor de mensen bij wie er eigenlijk alleen maar vraagtekens zijn gaan vliegen even heel kort wat ik nou echt in Bolivia ga doen. Ik ga in het kader van m�n studie een stage lopen bij een klein opvangtehuis voor mishandelde kinderen van 6 tot 12 jaar. Daar hoop ik als psycholoog wat goeds te kunnen doen. Ik ga ongeveer vier maanden in el Alto werken, in la Paz wonen, en na die vier maanden nog een maandje rondreizen. Ik heb jullie, vrienden en kennissen, geselecteerd op jullie scherpe blik en analytisch vermogen en hoop dan ook op kritische feedback, reacties op de dilemma's die ik voorleg en eigen inbreng. De uitverkorene met een verdienstelijke inbreng zal ik na afloop van deze reis belonen met, jawel, een souveniertje uit Bolivia.

 Jerry: Stage op Saba

Jerry is net terug en vast van plan weer weg te gaan. Hij mailt JoHo:

• Ik ben weer terug van Saba.. van de Eco-lodge wel te verstaan!
• Geweldige tijd daar gehad, fijne mensen!
• Moest wel eerst even wennen daar zo alleen in the Rainforest..maar goed toen ik de smaak te pakken had...veel gewerkt in het restaurant..en ook nog wat maintenance..
• Mijn Engels is aardig geüdated..en ik heb tussen door ook nog veel eilanden er omheen bezocht.
• Tortola, St. Maarten, St. Barths, Antigua, Anguilla, St Thomas, Anegada
• Mijn intentie is dan ook om er weer terug te gaan maar dan voor een betaalde job..voor bijvoorbeeld een jaar ergens in de Cariben....
• Dus we houden contact en mochten jullie wat tegenkomen in het Caribische gebied..mail me! Alvast bedankt!!
• Met vriendelijke groet,

 Eveline: stage in Suriname

Eveline ging terug naar haar roots.

• Op 25 januari was het dan eindelijk zo ver: ik zou samen met een vriendin voor drie maanden vertrekken naar het land waar mijn roots liggen en ik kon dan ook niet wachten tot we na 9 uur vliegen geland waren. Mijn eerste indruk van Suriname was 'woow wat groen'en huh? Die mensen hebben een klein hutje van hout maar wel een intens grote tv en een dure auto voor het hutje, Na een aantal dagen kwam ik er achter dat Suriname een land is waar je verliefd op wordt of niet. Er is volgens mij geen middenweg! Bij mij is het eerste gebeurd, ik ben verliefd geworden op het land en heb vanaf dag 1 de schoonheid van het land bewonderd. Het is een land van arm en rijk en waar veel kinderen tevreden zijn met weinig.
• Mijn stageplaats is zeer goed bevallen! Een heel leuk en klein bedrijf met een informele sfeer, dat probeert de stagiaires, vrijwilligers en toeristen de tijd van hun leven te bezorgen. Dit doen ze door de mooiste plekjes van Suriname te laten zien en mensen echt te laten genieten van de schoonheden die Suriname bezit! Ik heb bij BLUE FROG TRAVEL op de tour- en stage/vrijwilligersafdeling gewerkt. Op de tourafdeling moest ik verschillende tours verkopen en organiseren en op de stage/vrijwilligersafdeling behandelde ik nieuwe aanvragen en zocht ik naar nieuwe projecten, huizen. Daarnaast begeleide ik vrijwilligers naar de projecten.
• Via de stage mocht ik naar het binnenland en mijn god wat was ik zenuwachtig! Wat stond mij allemaal te wachten? Hoe zou ik het vinden? Is het binnenland echt zo mooi als iedereen beweert? Lijkt het niet teveel op een ander land? Is het echt bijzonder? Nou, ik kan je vertellen: het binnenland van Suriname is adembenemend! In een klein vliegtuigje vloog ik richting Drietabbetje, een klein dorpje in de binnenlanden - en vanuit daar via korjaal (een Surinaams houten bootje) door de Marowijne (een gebied met een overweldigende waterval de Minavallen) terug naar Albina in 5 dagen. De bomen zijn immens groot, alles is groen en bovendien: er heerst een rust! Je leeft echt in de Tropen: overal dieren, geluiden en geuren waarvan je het bestaan niet kende! Ik heb bomen gezien waar je eng van wordt. Zp vgroot, daar is de grootste boom in Nederland niets bij! De rivieren zijn breed en woest je kijkt je ogen uit! Uren kan je in de korjaal zitten zonder je te vervelen! Er valt zoveel te zien en je geniet van alles wat je ziet.
• Toen mij werd gevraagd  "Met welke stad kan je Paramaribo vergelijken?" Moest ik erg na denken, ik had geen idee. Paramaribo is bijzonder en ik ken geen enkele stad of dorp die ook maar iets weg heeft van Paramaribo! De diversiteit van de verschillende soorten gebouwen, huizen, kantoren en winkels, de kleuren van de bevolking. Paramaribo heeft de grootte van een stad, maar de gezelligheid van een dorp.
• De bevolking van Suriname is heel gastvrij en vriendelijk, iedereen wil je helpen en overal ben je welkom. Niets is gedwongen en iedereen is opgerecht ge�nteresseerd.Tijdens Holi Phagwa waren mijn vriendin en ik op zoek naar een plek waar we dit feest konden mee maken. Tijdens Holi Phagwa vieren de Hindoestanen het begin van de lente, het nieuwe jaar, de overwinning van het goede op het kwade. Het feest kenmerkt zich door het strooien van gekleurd poeder, dans, zang en lekkere typische Hindoestaanse gerechten (zoals: roti, rijst met massala kip). Heel de stad afgezocht en uiteindelijk vonden we een man onder het gekleurde poeder. Na het een en ander gevraagd te hebben mochten we met hun busje vol met artsen mee naar een plek waar ze Holi Phagwa vierden. We hebben een super leuke middag gehad en erg genoten van de gastvrijheid. Iedereen wil je alles laten zien en vertellen over wat Suriname nou zo bijzonder maakt! Daarnaast wil iedereen je het eten van Suriname laten proeven. De inwoners van Suriname zijn heel divers. Van Chinezen tot Indianen, van Nederlanders tot Boslandcreolen en iedereen leeft samen. Het bijzonderste wat ik heb gezien is dat er een synagoge naast een moskee staat en er geen enkele vorm van bedreiging is!
• Een andere gebeurtenis wat ik nooit zal vergeten gaat over het uitzoeken van hout. Ik ging met mijn baas naar de kinderboerderij en we gingen hout uitzoeken voor de hutjes die daar momenteel gebouwd worden, zodat toeristen een hut kunnen huren en gedurende vakanties, weekenden en dergelijke daar kunnen verblijven. Ik had er niet echt een voorstelling van wat nou hout uitzoeken was, ja in Nederland ga je hout uitzoeken bij de Karwei of iets dergelijks maar in Suriname gaat dat er toch anders aan toe. Omdat de grond waar mijn baas zijn hout uit wilde zoeken van een familielid was, mocht hij daar mensen laten komen om hout te kappen. Dus ging hij bomen uitzoeken en zeggen"k wil die boom, en die boom en die boom" vol verbazing stond ik er bij te kijken. Maar wel super gaaf! Ik zal het nooit meer vergeten als iemand zegt dat ze hout uit gaan zoeken! Na een paar weken heb ik het eindresultaat gezien, prachtige balken van hout!
• Na een aantal weken voelde ik me zo thuis in Suriname dat ik ook niet meer terug naar Nederland wilde. Drie maanden was kort, maar genoeg om te zien wat Suriname allemaal te bieden heeft. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik verliefd ben geworden op het land en dat ik zeker terug ga komen!