Wat moet je doen met de eerste fase van een cultuurschok bij lang verblijf in het buitenland?

Wat moet je doen met de eerste fase van een cultuurschok bij lang verblijf in het buitenland?

• Cultuurschok treedt, uitzonderingen daargelaten, bij vrijwel iedereen op die langer naar jet buitenland vertrekt. Je kunt, vooral door bewustwording, het effect van de schok en de periode waarin je ermee te maken hebt, wel wat verkleinen:
• het gewenproces bij emigratie of lang verblijf in het buitenland gaat vaak sneller als je zo snel mogelijk het initiële vakantiegevoel achter je laat en je dagelijkse leven weer oppakt
• regel zo snel mogelijk een goede plattegrond van je nieuwe woon- en leefomgeving; voor een eerste en snelle oriëntatie reis je (bovengronds) met het openbaar vervoer van begin- naar eindpunt van de verbinding
• erken dat het heel normaal is dat deze stap zo spannend is. Veel mensen ervaren emigreren als een soort emotionele achtbaan.
• het is in deze fase belangrijk om goed naar jezelf te luisteren en kleine stapjes te nemen. Leg de lat niet te hoog en begin met kleine concrete acties, die je kunt overzien en die haalbaar zijn. Je vergroot beetje bij beetje je eigen comfortzone
• zorg dat je veel leuke dingen doet, goed voor jezelf zorgen is van groot belang
• neem rust; push jezelf niet teveel in al het geregel, stop op tijd en doe in de weekenden ook leuke dingen
• ook een goede zelfreflectie, vermogen tot relativering én de acceptatie dat persoonlijkheidskenmerken vaak grotere invloed hebben op je welbehagen dan de (grootste) culturele verschillen helpt!
• start met nieuwe contacten leggen, met name contacten met lokale inwoners
• start met het leren of bijspijkeren van de taal, oefen de hele dag door en durf fouten te maken. Ook al heb je het gevoel dat je niet (meer) verbetert, dan merk je vaak kort daarna toch weer dat je een volgend niveau bereikt. Kies je voor een taalcursus, dan is je taaldocente vaak een prachtig contact om je te helpen bij het doorkomen van die culture shock en bij het leggen van contacten met anderen.
• kijk of je contact kunt leggen met andere mensen die deze stap ook gemaakt hebben. Andere Nederlanders, of emigranten met een andere nationaliteit: zíj weten wat je doormaakt. Wellicht hebben zij ook handige tips en goede adressen voor je. Probeer wel te voorkomen dat je vlucht in deze veilige, bekende, culturele setting: leun niet alléén op de expat club of Nederlandse vereniging.
• zoek een hobbyclub of sportvereniging, oriënteer je op goede doelen of muziekgroepen, beperk je niet alleen tot de internationale of expatclub
• neem een of meerdere (internet)abonnementen op de lokale krant(en), om te kunnen zien wat er speelt en waar iedereen om je heen het over heeft
• begrijp je anderen even niet meer, of zij jou niet, probeer frustratie te voorkomen en zie het vooral als leermomenten.
• schroom niet om veel vragen te stellen; dit wordt vaak gewaardeerd, mensen helpen je graag op weg. Er is geen 'beste manier' en de kunst van het afkijken zorgt er ook voor dat je snel(ler) went.
• hou er rekening mee dat het proces van cultuurschok niet stabiel is, of volgens een duidelijke lijn verloopt; je eventuele partner en kinderen kunnen er op andere momenten last van hebben dan jij
• probeer te voorkomen dat je je in deze fase teveel laat leiden door twijfels over 'die grote beslissing', hou het klein en voorkom dat je continu aan het vergelijken gaat met je 'oude' cultuur of leven in Nederland.
• wees in deze fase wat terughoudend in het delen van je culturele beslommeringen en twijfels met de achterblijvers; 'zie je wel' of 'kom toch terug' reacties zullen volgen en helpen je niet in het doorkomen van de culture shock. Grijp eerder terug naar je emigratie-dagboek en je lijstjes met push en pull factoren rondom je emigratie beslissing.

Ik nam zeker in het begin, maar ook nu nog wel, vaak een afwachtende, observerende maar ook open houding aan. Zo hoefde ik vaak niet direct een mening te geven, kon ik er rustiger over nadenken en een betere beslissing maken over wat ik er nu eigenlijk van vond.

Duitsland emigrant

Een leven als expat geeft nooit een thuisgevoel. Zelfs na jaren in Thailand hoorde je er nooit echt helemaal bij. Je spreekt de taal nooit 100%, je mag niet stemmen. Ik kan me voorstellen dat je je als expat in een Westers land misschien wel echt kan landen en integreren, hoewel ik van andere expats uit Westerse landen hoor dat ook zij moeite hebben met écht aarden. In Azië is dat sowieso echt anders.

Thailand emigrant

Je leeft eigenlijk in een constante staat van verhoogde intensiteit. Geen dag is hetzelfde, constant vragen nieuwe zaken je aandacht. Dat vonden wij wel prettig, we werden opnieuw uitgedaagd om onze routine en vastgesleten Nederlandse patronen los te laten. Dat was nu juist de reden waarom we minimaal een paar jaar in het buitenland wilden wonen en werken.

Argentinië expat stel