Wat is de relatie tussen emotie en persoonlijkheid?

Emoties zijn intrinsiek verbonden aan het zijn van een mens. Emotions zijn ontzettend belangrijk voor overleven en zorgen ervoor dat wij als mens paraat staan te reageren als er een bepaalde situatie optreedt. Dus, emoties zijn functioneel en adaptief. Darwin stelde een functieanalyse voor van emoties en emotionele expressies, meer gefocust op 'waarom' wij mensen emoties laten zien. De meeste theorieën rondom emoties gaan over het idee dat emoties een functionele rol hebben in het generegen van kortetermijn adaptieve reacties. Maar waarom zijn onderzoekers geïnteresseerd in emoties? Dit is omdat mensen ontzettend kunnen verschillen in emotionele reacties, zelf wanneer ze dezelfde situatie meemaken. 

Wat is het verschil tussen emotionele staten en emotionele trekken?

Een emotie kan gedefinieerd worden door het bestaan van 3 aspecten:

1. Als eerste is er de associatie met subjectieve gevoelens.
2. Ook gaat emotie samen met verschillende actiemogelijkheden (action tendencies).
3. Tenslotte gaat het samen met lichaamsveranderingen, voornamelijk in het zenuwstelsel.

Mensen verschillen in hun emotionele reacties en daarom kunnen emoties van pas komen bij het maken van onderscheid tussen personen. Een emotionele staat is tijdelijk en heeft meer te maken met de situatie waarin een persoon verkeert dan met de persoon zelf. Een emotionele trek is een patroon van emotionele reacties die een persoon consistent laat zien bij verschillende levenssituaties. Dergelijke patronen zijn vaak onderdeel van iemands persoonlijkheid. Mensen verschillen bijvoorbeeld in hoe vaak ze boos, blij of depressief zijn.

Wat is het verschil tussen een categoriale versus dimensionale benadering?

Onderzoekers van emotie kunnen in twee groepen ingedeeld worden, gebaseerd op wat zij vinden dat de beste manier is om over emoties te denken.

De dimensionale benadering is meer gebaseerd op empirisch onderzoek dan op theoretische criteria. Deze benadering ziet emoties als ervaringen. Bij dimensionaal onderzoek beoordelen mensen zichzelf op verschillende emoties, waarna de onderzoeker statistische technieken toepast om de onderliggende dimensies te ontdekken. Er is een tweedimensionaal model dat suggereert dat elke emotie beschreven kan worden als combinatie van plezierigheid versus onplezierigheid en low versus high arousal. Hierover bestaat consensus onder onderzoekers.

De categoriale benadering focust op het identificeren van een klein aantal primaire emoties binnen alle complexe termen die ervoor bestaan. Gevonden zijn de 4 b’s (bang, boos, blij en bedroefd) met hun bijbehorende uitdrukkingen. Er is geen sprake van consensus wat betreft primaire emoties. Men is het er niet over eens welke criteria gebruikt moeten worden om een emotie primair te kunnen noemen. Ekman noemde 6 universele emoties: blijheid, verbazing, angst, woede, treurigheid en walging.

Wat is het verschil tussen emotionele content en emotionele stijl?

Emotionele content is de specifieke emotie die een persoon ervaart, emotionele stijl is de manier waarop een emotie wordt ervaren. Emotionele content kan worden onderverdeeld in plezierige en onplezierige emoties. Tot de plezierige categorie behoren blijheid en levenstevredenheid. Op de lijst van primaire emoties staat maar één plezierige emotie, namelijk blijheid. De rest zijn onplezierige emoties. Emotionele stijl is net als persoonlijkheidseigenschappen stabiel over tijd en situaties en betekenisvol in het maken van onderscheid tussen mensen.

Veel beroemde personen, zoals Aristoteles, Rousseau en James, hadden theorieën over blijheid. Toch is wetenschappelijk onderzoek naar blijheid vrij recent. Het onderzoek vindt plaats vanaf het midden van de jaren zeventig. Onderzoekers van blijheid zijn vaak afhankelijk van vragenlijsten. Deze vragenlijsten voorspellen ook andere aspecten van het menselijk leven. Zo plegen vrolijke mensen minder vaak zelfmoord en zijn ze minder vaak depressief. Ook zijn ze behulpzamer, werken ze meer samen en zijn ze creatiever. Zelfonderzoek op het gebied van blijheid blijkt valide en betrouwbaar te zijn.

Waarom zijn sommige mensen gelukkiger dan anderen?

Costa en McCrae onderzochten extraversie en neuroticisme om te kijken wat deze eigenschappen met geluk te maken hadden. Zij vonden dat eerder was gebleken dat extraversie en neuroticisme positieve en negatieve emoties in het leven voorspelden en dat het zich goed voelen grotendeels subjectief was. Een hoge score op extraversie en een lage score op neuroticisme zorgen voor meer geluk dan geslacht, leeftijd, etniciteit en andere demografische kenmerken. Het is gemakkelijk iemand die hoog scoort op neuroticisme in een slechte stemming te brengen, net zoals het gemakkelijk is iemand die hoog scoort op extraversie in een goede stemming te brengen.

Wat weten we over onaangename emoties?

Mensen met de eigenschap neuroticisme zien vooral negatieve informatie, terwijl anderen ook positieve dingen zien. Neuroten hebben een rijker netwerk van associaties rondom onplezierige informatie in hun geheugen. Belangrijke ziekten zijn overigens niet gerelateerd aan neuroticisme, maar neuroticisme is wel gerelateerd aan een verminderd functioneren van het immuunsysteem tijdens stress. De overreactie tot negatieve stimuli kan ook de reden zijn waarom neuroticisme positief geassocieerd wordt met huilen. Hoewel huilen voorkomt bij mensen in alle leeftijdscategorieën, is er nog weinig onderzoek naar gedaan. Individuen verschillen in de mate en frequentie waarin ze huilen. Deze verschillen hangen onder andere samen met hechtingsstijl, persoonlijkheid, cultuur en het zich wel of niet in een relatie bevinden. Uit recent onderzoek is gebleken dat huilen ook samenhangt met eerdere levensgebeurtenissen.

Wat houdt de biologische theorie van Eysenck in?

Neuroticisme heeft vele namen in de literatuur, waaronder angst en negatieve affectiviteit. Iemand die hoog scoort op neuroticisme is humeurig, snel geïrriteerd, angstig, instabiel, klagend en pessimistisch en geeft snel een overreactie op onplezierige gebeurtenissen. Neuroten maken zich constant zorgen over alles.

Eysenck heeft een biologische theorie over neuroticisme opgesteld waarin hij stelt dat neuroticisme ontstaat doordat het limbische systeem in de hersenen snel geactiveerd wordt. Dit limbische systeem is verantwoordelijk voor emoties en vlucht- of vechtreacties. Studies tonen aan dat emotie is geassocieerd met een toenemende activiteit van de anterior cingulate cortex. Bij sociale afwijzing neemt activiteit in de anterior cingulate toe. Dit wordt geassocieerd met bedroefdheid en stress. Personen die succesvol zijn in het reguleren van emoties, tonen vergrote activiteit in de rechter ventral medial prefrontal cortex. Neuroticisme is in hoge mate stabiel over tijd en is een belangrijke persoonlijkheidsdimensie in verschillende culturen. Neuroticisme heeft een gemiddelde erfelijkheidsfactor.

Wat is affect intensiteit?

Affect intensiteit kan gedefinieerd worden door te vertellen hoe mensen zijn als ze hoog of laag scoren op deze dimensie. Hoge affect intensiteit mensen zijn individuen die hun emoties heel sterk ervaren, en emotioneel reactief en variabel zijn. Deze mensen gaan 'up' wanneer ze zich goed voelen en 'down' wanneer ze zich slecht voelen. Lage affect intensiteit mensen ervaren hun emoties mild en met bepaalde fluctuaties en reacties, ze zijn stabiel en kalm en lijden vaak niet onder negatieve gedachten en emoties. In eerdere studies werd beïnvloedingsintensiteit vastgesteld door gebruik te maken van dagelijkse experimentele samplingtechnieken, waar de Affect Intensity Measure onder valt. Dit is een vragenlijst die emotionele staat snel vaststelt in termen van intensiteit. Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen met een hoge beïnvloedingsintensiteit meer stemmingswisselingen hebben en vaker veranderingen in hun emotionele leven ervaren over tijd. Beïnvloedingsintensiteit is gerelateerd aan een hoog activiteitsniveau, hoge arousability, een hoge mate van extraversie en een hoge mate van neuroticisme.

Hoe verloopt de interactie van emotionele content en emotionele stijl?

Uit onderzoek blijkt dat mensen met een hoge beïnvloedingsintensiteit reactief zijn wat betreft negatieve en positieve levensgebeurtenissen. Dit kan liggen aan het feit dat beïnvloedingsintensiteit positief correleert met extraversie en neuroticisme.

Gebaseerd op hoofdstuk 13 van Personality Psychology: Domains of Knowledge About Human Nature van Larsen et al